A morti d’Orlantu

Stanotti, dintra lu stanzuni chiusudi l’òpira d’i pupi, chi ‘ccé, ca – si viditi – si senti un murmnriàrisi curiusu?Pupi, chi fà, un durmiti? E Orlantu, palatinu di valuri,ch’ avi, ca sta parlannucu Ganu di Maganza, u tradìturi?Ci dici Orlantu a Ganu: “Sugnu francu,e propriu a tia lu dicu,Ganu, vecchiu nimicu…sugnu stancu.Sira pi sira arriccumincia a guerra- iu sulu contra tutti l’infideli -e gira a Turlintana, e nun si fermasi doppu na mezz’ura di sta schermanun l’aju stinnutu, quantu sunnu, ‘nterra.E a tia, dimmi, ogni sira, nn’ammazzu puru a tia,gran tradituri da Cristianitàca appena vidi a mianna facci ti fai biancu comu a cirae si pintutu da tò ‘nfamità? iE dda ssutta mi battinu li manu;sunnu tutti cuntenti e fannu vuci;poi lu puparu piglia e ‘nn’arritira,nn’appenni tutti a muru e astuta a luci.E quannu semu o scuru (ascuta Ganufratuzzu miu, zoccu ti dici Orlantu)quannu nni vidu tisi e misi ‘nfilal’unu appressu di l’avutru, mi scantu.Mi scantu di camparí di mischinu.Ora nun vogghiu cchiùa tiatru ammazzàrivi di botti,e vìdivi appinnuti ‘cca vicinucu sti facci fanàtichi, di notti.Ascuta Ganu, mi capìsci tu?ìu mi nni vogghiu iri a n’atra banna.Mentri dici accussì, ci si nni veniu filu ca lu teni.E cadi u prodi Orlantu, cu fracassudi l’armatura di lucenti lanna.E si cci ammacca tutta la corazza,ci si spìccica a testa e cadi u mantu,s’attorta a spata e si rumpinu i vrazza.Chista era a forza di lu forti Orlantu?Dintra u stanzuni chiusu nun si sentichiù rumuri di nenti.Poi, mmezzu ai pupi – appinnuti nn’o muru -c’è na risata allegra d’Angélica a Rinaldu ca cci accarizza a manu.Sulu un pupu pagánu ca talías’adduna ca na lacrima lampìadintra l’occhiu di Ganu.

Alberto Indelicato